Gürcistan'da kartlar yeniden dağıtılıyor.

Gürcistan’da yapılan seçimlerde Saakaşvili’nin desteklediği aday %21 oy alarak hayal kırıklığına uğradı.

Seçimlerin galibi başbakan Bidzina İvanişvili'nin müttefiki Georgi Margvelaşvili oldu.

Dünya kamuoyunda pek tanınmayan bir isim olan eski başbakan yardımcısı Margvelaşvili'nin zaferi, Cumhurbaşkanı Saakaşvili'nin 10 yıllık iktidarından sonra Gürcistan Hayali koalisyonunun yerini sağlamlaştırdı.

Margvelaşvili'nin seçimden birinci çıkmasıyla Gürcistan Hayali hem başkanlığı hem de hükumeti denetimi altına almış oldu.

Oyların yüzde 70'den fazlasının sayıldığını açıklayan seçim komisyonu, 44 yaşındaki Margvelaşvili'nin yüzde 62’sini aldığı duyurdu.

Yıl başında yapılan yasa değişikliği ile gücü önemli ölçüde zayıflatılan cumhurbaşkanlığı için 23 aday yarışmıştı. 3,3 milyon seçmenin olduğu ülkede seçimlere katılım yüzde 46,6 olarak gerçekleşti.

Batı yanlısı Saakaşvili’nin 2008’de Rusya ile savaşa girmesinin ardından ekonomik ve siyasi alanda etkinliği giderek azalmıştı.

Saakaşvili karşıtı siyasetin öncüsü olan İvanişvili’nin Forbes dergisine göre 5,5 milyar dolarlık serveti bulunuyor.

2012 parlamento seçimlerinde Saakaşvili’nin partisine karşı aday olan milyarder iş adamı İvanişvili, büyük bir zafer kazanarak başbakan olmuştu.

Zenginliğini Rusya’da kazanan İvanişvili, bu ülke ile ilişkilerin yeniden kurulmasında bazı başarılar sağladı.

ABD ile ilişkilerin gelişimine de olumlu bakan İvanişvili, Avrupa Birliği ile entegrasyonu da destekliyor.

Haberlerden anlaşıldığına göre;şimdi, Gürcistan’da kartlar yeniden dağıtılacak.

Türkiye’de elini yeniden gözden geçirmeli.

Suriye ve Mısır’a kafasını fazla gömüp bu ülkeyi gözden kaçırmamalı.

Çünkü Gürcistan;  hem Bakü-Tiflis-Ceyhan boru hattı üzerinde kritik bir ülke, hem de Orta Asya ile tek güvenilir kara bağlantımız durumunda.

Aynı zamanda, Kafkasya’nın ve Kafkasya’da yaşayan halkların Türkiye üzerinden dünyaya açılan tek kapısı.

İhmal edilecek bir ülke değil yani….

Saygılar sunarım.

Çin-ABD-AB üçgeninde Rusya politikaları.

Biliyorsunuz Türkiye 3,4 milyar dolarlık füze savunma sistemi ihalesi konusunda Çin'i tercih ettiğini açıklamış, bu durum ise ABD, Rusya ve Avrupa'nın tepkisine neden olmuştu.

Şimdi ABD ve AB ülkelerinin NATO üyeliği kapsamında itiraz etmesi her ne kadar bazı kesimlerce hoş karşılanmasa da yine de bir mantığa dayanıyor gibi görünüyor. NATO silah sistemleri standartları var, dost düşman tanıma sistemlerinin uyumu var, sadece füzenin mekanik kısmı değil, yazılımlarla ilgili konular var.

Ama Rusya niye tepki gösteriyor diye insan merak ediyor değil mi?

Şimdi; silah pazarında pay kaybetmesi bir sebep olarak gösterilebilir. Ama bence daha derin sorunlar var. Rusya soğuk savaşın ardından hızla ikinci derecede güç pozisyonuna düştü ve birçok bunalımı bir arada yaşadığı o zamanlarda istemeden de olsa bu yeni konumunu benimsedi.

Fakat durum hızla değişiyor. AB Sovyetler Birliğinin dağılması ile ABD’nin yanında ikinci bir süper güç olmaya çalıştı. Ancak bağımsız bir askeri güç oluşturamadı. Ekonomik ve başka sorunlar yüzünden bu günlerde bu çabalarını da terk etmiş görünüyor.

Rusya Putin ile biraz toparlansa da eski gücüne tekrar ulaşması imkânsız görünüyor. Petrol ve gaz gelirleriyle ekonomisi biraz toparlandı fakat ne o eski askeri gücü ne de silah teknolojisi dünya çapında mücadele için yeterli değil. Nitekim kaç senedir geliştirmeye çalıştıkları denizden karaya füzeleri bir türlü hedefi isabetli tutturacak seviyeye gelemedi.

ABD ise süper güç konumunu devam ettirirken artık performansı eskisi kadar iyi değil. Ekonomik ve yönetim sorunlarıyla birçok küçük krizi art arda yaşıyor.

Aradan ise Çin, sıyrılmak üzere. ABD’den sonra ikinci büyük ekonomi oldular. Rusya ve bazı AB ülkelerinden aldıkları silah ve araçları hemen kopyalayıp geliştirerek yeni silah sistemleri yapmaya başladı. Ukrayna’dan deniz lokantası yapacağım diye aldığı eski uçak gemisini ülkesine götürdü ve kendi uçak gemisini yapıyor. Onlarca uyduyu uzaya gönderiyor. Rus füzelerini oldukça geliştirerek kendi özgün füzelerini yaptı. Hatta Dünya’dan ateşlediği bir füze ile eskimiş bir meteoroloji uydusunu başarıyla vurdu.

Yani özetle Çin büyüyor. Büyüdükçe de genişleme ve yayılma eğilimi gösteriyor. Afrika dâhil birçok ülkede limanlar, ticari ve askeri merkezler kuruyor. Çin kendisini yıllardır küçümseyen Rusya’yı çoktan sollamış durumda. Artık dünya liderliğine ulaşmak için ABD ile yarışıyor.

Bu durum ise en önce komşusu Rusya’yı tehdit ediyor. Orta Asya Türk Cumhuriyetleri, Moğolistan ve Doğu Rusya şimdiden Çin şirketleri ve göçmenleri tarafından fiili olarak işgal edilmiş ve hala da işgal edilmeye devam ediyor.

Rusya Şanghay 5’lisi adı altında Çin ile ittifak halinde görünüyor. Kimse buna aldırmasın. Rusya Batı hâkimiyetine karşı soğuk savaş sonrasında böyle bir örgüte katıldı fakat Çin ile dost olduğundan falan değil. Çin’i ortak düşmana karşı bir denge olarak gördüğünden ve belki de yükselen Çin’e karşı koyamayacağını düşündüğünden beraber olarak daha iyi bir kontrol sağlayacağını düşündüğünden.

Rusya bu ihaleye neden karşı çıkıyor demiştik. Çin, artık Rusya’nın kabul edebileceği sınırları aşmak üzere. Rusya için tehdit artık Batıdan değil doğudan yükseliyor. Ve tehdit yanı başında. En büyük tehdit en yakın tehdittir, her zaman. Hem unutmayalım ki bütün cinayetlerde şüpheli ya komşudur veya yakın bir akraba.

Şimdilik Rusya ince bir ip üzerinde denge politikaları uyguluyor. Bilinmez ama belki de gelecekte Rusya; ABD ve AB ile Çin’e karşı bir ittifak kurabilir. Olmaz olmaz demeyin. Geçmişte Komünist Çin, Komünist Sovyetler birliği tehdidine karşı Kapitalist ABD ve Batı ile işbirliğine gitmemiş miydi?

Saygılar sunarım.

İstihbarat Örgütleri ve İstihbarat Savaşları.

İstihbarat örgütlerinin faaliyetleri ve gizli dinlemeler şu sıralar Avrupa gündeminde üst sıralara yerleşmiş durumda.

Almanya’daki dinleme olayının ardından yapılan çeşitli açıklamalardan sonra bu gün de Yunanistan’ın eski dışişleri bakanlarından  Teodoros Pangalos, kendi bakanlığı döneminde Yunan İstihbarat Teşkilatı’nın (EYP) ABD’nin Ankara Büyükelçiliği’ni dinlediğini ileri sürdü. Kendisinin dışişleri bakanı olduğu dönemde (1996-1999) EYP’nin ABD’nin Atina ve Ankara büyükelçilerinin konuşmalarını dinlediğini belirten Pangalos, “Her sabah kahve ve simidimi alıp ofisime gittiğimde masamda bir sürü belge buluyordum” dedi.

Bu arada Alman “Der Spiegel” dergisi, ABD Ulusal Güvenlik Kurumu’nun (NSA) dünyada toplam 80, Avrupa’da ise 19 dinleme noktası bulunduğu, Avrupa’daki noktalarından birisinin de Atina’da şehir merkezinde bulunan ABD Büyükelçiliği olduğunu yazdı. Habere göre, NSA Atina’daki ABD Büyükelçiliği binasının çatısına gizlenmiş dinleme cihazı antenleri yerleştirmiş. 

Ta Nea gazetesi de, ABD Büyükelçiliği’nin helikopterden çekilmiş fotoğrafında antenlerin nereye yerleştirildiklerini gösterdi.

Yunanistan’da 2005 yılında dönemin Başbakanı Kosta Karamanlis ve Dışişleri Bakanı Petrol Molivyatis dâhil 100’den fazla siyasetçi, yüksek rütbeli asker ve işadamının telefon görüşmelerinin dinlendiği ortaya çıkmış, dinlemelerin ABD’nin Atina Büyükelçiliği binası veya civarından yapıldığı iddia edilmişti.

Bunlar gösteriyor ki dost düşman demeden herkes birbirini dinliyor. Çünkü her yönetimin bilgiye ihtiyacı vardır. Bilgi güç’tür. İstihbarat sadece düşmana yöneltilmez. İstihbarat; düşman, dost ve tarafsız her kesime yöneltilir.

Her ülke dinleme sistemini kurmuş ve kullanmaktadır. Ama ABD dinleme sistemi diğer ülkelerden farklı olarak tüm dünyaya yayılmıştır. Yani ABD herkesi dinlemektedir.

Durum kısaca böyledir.

Kuvvetle muhtemeldir ki Türk makamları da başta ABD olmak üzere birçok ülke tarafından dinlenmektedir. Sanırım bizim de dinleme faaliyetlerimiz oluyordur.

Yani bizim de iştirak ettiğimiz sessiz bir istihbarat savaşı dinleme alanında yoğun bir şekilde devam etmektedir.

Bu savaştan zarar görmemek için yapılması gereken ilk şey çok güçlü bir İKK (İstihbarata Karşı Koyma) sistemi kurmak ve karşı tedbirleri uygulamaktır.  Bunda en önemli husus gizli bilgilerin, ne kadar güvenli olursa olsun kişilerce mümkün olduğu kadar elektronik cihazlarla haberleşmede konuşulmamasıdır. Önemli toplantı ve görüşmelerin yapıldığı odalar da her toplantı öncesi; gözle ve elektronik cihazlarla böcek vb. cihazların aranması işlemine tabi tutulmalıdır. Gnkur. Bşk.,Kuvvet Komutanları, Başbakan, Cumhurbaşkanı, Bakanlar ve diğer önemli kişilerin çalışma odaları da planlı-plansız sık sık aranmalıdır.

Sadece savunma hiçbir zaman tam sonuç almaz. İKK ile birlikte aldatma, karıştırma vb. aktif tedbirler de koordineli olarak uygulanmalıdır.

Tabii ki bizim de bilgiye ihtiyacımız vardır. Dinleme sistemleri de geliştirilmelidir. Sistem derken sadece cihazlardan söz etmiyorum. Teşkilat ve eğitim konuları da dâhil köklü değişiklik ve gelişmeden söz ediyorum.

Bizde stratejik dinleme sistemleri basından öğrendiğimiz kadarıyla MİT’e bağlanmış durumda. Bu konu da, iyi değerlendirilmelidir. Mesela İngiltere dâhil birçok ülkede bu dinleme teşkilatı bağımsız bir kurum olarak başbakana bağlıdır. İstihbarat teşkilatlarının koordinesini sağlayan üst yapıya da bağımsız bir organ olarak iştirak eder.

İlla ki böyle olsun demiyorum ama tüm dünya sistemleri incelenerek bu konuya ivedi el atılması zaruridir. Çünkü herkes herkesi dinlemektedir.

Kurumlarımızı ve önemli kişilerimizi yabancı dinlemesine karşı korumalıyız. Dinlenmeyi tam olarak engelleyemiyorsak bile en azından sızıntıyı azaltmalıyız.

Söylemeye hiç gerek yok, tabii ki biz de; dinlemeye karşı tedbir alırken dinlememiz gereken yabancı kişileri dinlemeliyiz. Ancak bunu sıkı kurallara bağlamalı, dinleme kurumunu kişilerin insafına terk etmemeli ve bir denetim mekanizması kurmalıyız. Kendi vatandaşlarımızı ise mümkünse hiç dinlememeli, dinlemeyi birinci suç tespit vasıtası olarak görmemeliyiz. 

Saygılar sunarım.

Asimetrik Harp.

Çok kullanılan ama pek te bilinmeyen bir kavram. Bazen de aldatma, baskın veya sürpriz kavramları ile karıştırılıyor.

Kısaca bir tanım yapmak gerekirse, ''Asimetrik Harp'': Gücüyle mütenasip olmayan etkiler yaratan harp, doğrusal olmayan harp şeklinde tanımlanabilir. ''Nitelik ve nicelik olarak düşman kuvvetiyle mütenasip olmayan unsurların, gücüyle orantılı olmayan bir tarzda, düşmanın birlik, silah ve diğer sistemlerini görev yapamaz hale getirmek maksadıyla kullanıldığı harptir.'' diye daha geniş bir tanım da yapılabilir.

Tanımlar, çoğu insan için anlaşılmaz olabiliyor. Onun için bu kavramı somutlaştırmak ve anlaşılır kılmak için neler asimetrik harptir bunlara bazı örnekler verelim.

Farklı kuvvetler arasındaki harp asimetriktir çoğu zaman. Örneğin tank genel olarak tanka karşı kullanılır. Ama kıyıya gizlenen tanklarla; kıyıya yanaşan veya kıyıya yakın geçen gemilere ateş etmek asimetrik bir etki yaratır.

Asimetrik harp düşmanın hassasiyetlerinden yararlanacak şekilde yönlendirilir. Düşmanın beklemediği vasıtalar, beklemediği yerde, beklemediği zamanda ve beklemediği biçimde kullanılır. Genelde zayıfın güçlüye karşı uyguladığı bir yöntem olarak görülse de güçlü veya denk kuvvetler tarafından da kullanılır.

Örneğin 11 Eylül saldırılarında, El Kaide Militanları; askeri malzeme olmayan sivil yolcu uçaklarını kullanmıştır. ABD daha çok yurt dışındaki üslere, diplomatik misyonlara veya savaş gemileri gibi daha çok askeri hedef niteliği taşıyan hedeflere saldırı beklerken bu saldırılar ABD içinde, ekonomik, siyasi ve askeri olmak üzere üç ayrı hedefe yönlendirilmiştir. Maliyet ise yaratılan etki ile kıyaslanamayacak kadar düşük olmuştur. Sadece pilot eğitim masrafları, uçak biletleri ve 5-10 kişilik bir personel zayiatı ile ABD'ye milyarlarca dolarlık mali ve binlerce kişilik insan kaybı verdirilmiştir. Bu arada, ABD'ye ve özellikle de ABD ana karasına saldırılamaz imajı da yerle bir edilmiştir.

Asimetrik harp uygulamasına tarihimizden verilebilecek en iyi örnek ise Fatih'in gemileri karadan yürütmesidir. Gemileri denizden bekleyen ve buna göre Haliç'e zincir çekerek tedbir alan ama karaya karşı hiçbir hazırlığı olmayan Bizans bu olay sonucunda moral ve fiziksel açıdan çöküntüye uğramıştır.

Asimetrik harp vasıtası olarak teknolojik vasıtalar gibi teknolojik olmayan vasıtalar, ölümcül askeri araçlar gibi ölümcül olmayan askeri vasıtalar ve hatta askeri olmayan vasıtalar da kullanılabilir. Yeter ki bunlar düşmanın kuvvetli yanlarından kaçınarak, zayıf yönlerine yönlendirilsin. Düşmanın hassasiyetleri istismar edilerek beklenmedik bir etki yaratsın.

Son yıllarda asimetrik etki elde etmek için terör örgütleri de düşman devletler tarafından bir enstrüman olarak kullanılabilmektedir. Mesela; ABD ve İsrail aleyhtarı Şii terör örgütlerine yıllarca İran tarafından verilen destek gibi. PKK'ya; karşı Esad rejimi ve İran başta olmak üzere bir çoğu aslında müttefikimiz olan bazı diğer devletlerin destek vermesi de buna güzel bir örnek teşkil eder.

Asimetrik Harp yeni bir kavram olmasına rağmen görüldüğü gibi yeni bir uygulama değildir. Tarih boyunca bir isim verilmeden değişik milletlerce uygulanmış, halen uygulanmakta ve bundan sonra da (belki de tarihte hiç olmadığı kadar fazla) kullanılmaya devam edilecektir.

Saygılar sunarım.

Belücistan Sorunu ve İran'ın işlediği cinayetler.

İran'ın; Pakistan sınırındaki Sistan-Belucistan eyaletine bağlı Seravan ilçesi kırsalında 14 sınır muhafızı dün gece silahlı gruplar tarafından öldürüldü, 6 asker de yaralandı. İran olaya misilleme olarak eyaletin merkezi Zahidan hapishanesindeki 16 Beluci mahkumu asarak idam ettiğini bildirdi.

Bu olay İran'ın bir türlü sona erdiremediği Beluci direnişine sık sık verdiği tepkilerden sadece bir tanesidir. İran'da, Beluciler ağır baskı ve katliamlara maruz kalmaktadır. Beluciler Sünni olduklarından dolayı Şii rejim altında yaşamak istememekte, İran'da bunlara Sünni diye çok sert ve acımasız davranmakta, kanlı katliamlar yapmaktadır.

Belucilerin, kaçacakları veya destek bulacakları bir yer yoktur. Çünkü Beluciler, 3 ülke (Pakistan, İran, Afganistan) arasında bölünmüş durumdadır ve üç ülkeden de baskı görmektedirler.

Bulucistan'ın en fazla toprak parçası Pakistan'da dır. 1947'de Pakistan devleti kurulmuş, Belucistan bu devletin içinde bırakılmıştır. Beluciler buna karşı çıkarak 1948 yılında silahlı direnişe başladılar. 1958-59, 1963-69, 1973-77 yılları arasında bu çatışmalar en üst düzeylere çıkmış,2004 yılından itibaren ise açık bir iç savaş halini almıştır.

Belucistan Kurtuluş Ordusu, Belucistan Cumhuriyet Ordusu gibi örgütlerin etrafındaki direniş son yıllarda daha İslami bir karakter almaktadır.

Pakistan da, İran gibi bu etnik gruba oldukça sert davranmakta, her kalkışmayı silahla ezmektedir. Pakistan'ın derdi bölünmeyi önlemektir. Ancak İran'ın tavrında bundan fazla bir şey bulunmaktadır. Sanırım İran, suç işleyen başka insanlar olduğu halde bu suçla ilgisi olmayan başka mahkumları asarken ve acımasız katliamlar yaparken dini ön yargılarla da hareket etmektedir.

Bu mahkumları hiçbir hukuk kuralına ve mantığa uymamasına rağmen zalimce asan İran bir de yaptığı bu uygulamayı dünyaya ilan etmektedir.

Bir kaç ay önceydi sanırım, 3-4 Kürt asılacak diye İran neredeyse bütün Avrupa'nın baskısına maruz kalmıştı.

Ama nedense bu canice uygulamaya dünyadan hiçbir tepki gelmemektedir.

Türkiye'den de......

Hükumetimiz Mısır sorununa direkt müdahale ediyor, Suriye meselesine direkt müdahale ediyor ve bunu eleştirenlere de; ''din kardeşlerimizin ve acı çeken tüm insanların zulme uğraması karşısında sessiz kalamayacaklarını'' söylüyorlar.

Beluciler de Müslüman....

Onlarda Araplar gibi insan...

Aynı Suriye'deki gibi de baskı ve katliamlara maruz kalıyorlar....

Peki Türkiye neden İran'a hiç ses çıkarmamaktadır?

Hem de İran, bizim aleyhimize her türlü terör örgütü ile her fırsatta iş birliği yaparken!...

Saygılar sunarım.

Yumuşak güç nedir?

Çoğu insan televizyonda değerlendirme yapan kişilerden Yumuşak güç kavramını bir şekilde duymuştur.

Bu terim; ABD'nin, Irak ve Afganistan savaşında batağa saplanılması ve dünya çapında anti Amerikancılığın yükselmesinden sonra kıymete bindi.

Özellikle Obama yönetimi iktidara geldikten sonra bu terim ABD'li yetkililer tarafından sık sık kullanılmaya başlanınca dünya çapında da popüler oldu.

2009 veya 2010 yılında İngiltere savunma bakanlığına ne zaman gitsem orada da hep konuşulan ve tartışılan terim bu idi.

İngilizler, sanırım bu kavrama ABD'den de çok önem veriyordu.

Nitekim yayınladıkları savunma konsepti ile ilgili kitapçıkta da bu kavrama çok büyük vurgu yapılıyordu.

Peki bu kadar vurgu yapılan bu yumuşak güç nedir tam olarak?

Yumuşak güç en basit anlamıyla; bir ülkenin hedeflerini, zor kullanmak yerine bir cazibe ve çekim oluşturarak diğerlerinden onların rızasıyla ele geçirmesidir.

Bu güç; bir ülkenin kültürünün, siyasi ideallerinin ve politikalarının cazibesinden gelir.

Eğer yaptıklarımız ve söylediklerimiz hedef ülkeler veya kitleler tarafından meşru gürülürse, beğenilirse ve taklit edilirse yumuşak gücümüz yüksek demektir.

Yumuşak güç temel olarak başkalarının tercihlerini şekillendirme becerisine dayanır.

Eğer sizin benim istediğimi istemenizi sağlarsam size istedikleklerimi yapmanız için sopa veya havuç kullanmaya gerek kalmayacaktır.

Peki ne işe yarar ki bu yumuşak güç?

Savaş kazandırır mı bir ülkeye?

Hayır.

Ama..

Savaşmadan kazanmasına yardım eder.

Nasıl mı?

Sokağa çıkın.

İnsanların kıyafetlerine bakın.

Hangi ülkelere ait markalar?

Sonra bir sinemaya gidin.

En çok hangi ülkelerin filimleri seyrediliyor?

Kafeterya da ne yiyor ne içiyor insanlar?

Hangi marka arabaya biniyorsunuz?

Kimin (hangi ülkenin) şarkılarını dinliyorsunuz?

Yeşil kart alacağım diye hangi ülkenin kapısında sıra bekliyor insanlar?

Herkes hangi yabancı dili öğrenmek için yırtınıyor?

Adam askerlerini getirip te neden başına iş alsın.

Yumuşak yumuşak işgal ediyor her yeri, o yumuşak güç unsurlarıyla.

Hemde kansız silahsız, en önemlisi de masrafsız.

Hatta bundan para da kazanıyor.

Yumuşak güç budur işte....

Saygılar sunarım.

Demokrasi ne zaman yıkılır?

Demokrasi İlkesinin Bozulması Üzerine: 

Her hükumetin bozulması, hemen her zaman temel ilkelerin bozulması ile başlar.

Cumhuriyette artık fazilet diye bir şey kalmaz.

Halk, güvenip kaderini teslim ettiği kimselerin bizzat hırsızlıklarını, bu esnada da kendisini ahlaksızlığa sürüklemek istediklerini görünce umutsuzluğa düşer.

Bu yöneticiler; halk, kendi tutkularını görmesin diye, halkın büyüklüğünden başka bir şeyden söz açmazlar.

Ahlak bozukluğu, hem ahlakı bozanlarda, hem ahlakı zaten bozuk olanlarda artar.

Halk devlet hazinelerini paylaşır. 

Para için oy verildiğini görürseniz sakın şaşırmayın. 

Halktan fazlasıyla alamadıkları şeyi hiç bir zaman ona vermezler.

Halk; hürriyetinden en çok faydalanıyormuş göründüğü zaman, bilin ki hürriyetini yitirmek üzeredir.

Bir kişinin bütün kusurlarını kişiliklerinde yaşatan küçük küçük bir sürü tiran ortaya çıkar.

Çok geçmeden de hürriyet adına kalan şey katlanılmaz bir hal alır, bir tek tiran sivrilir.

Halk da her şeyini, ahlaksızlığın sağladığı çıkarlara varıncaya kadar her şeyini yitirir.

Demek oluyor ki, demokrasinin kaçınacağı iki aşırı şey vardır:

Biri; kendisini saltanat hükumetine ya da bir kişinin yönetimine götürecek eşitsizlik anlayışı.

Öteki de; kendisini bir kişinin istibdat yönetimine sürükleyecek olan aşırı eşitlik zihniyeti.

Gerçi, tarihte Yunan cumhuriyetlerinin ahlakını bozanların hepsi, her zaman birer tiran olamamışlardır. Askerlik mesleğinden çok hitabet sanatına bağlıydılar da ondan.

Üstelik cumhuriyet hükumetlerini devirenlere karşı bütün Yunanlıların kalbinde bir kin vardı.

Bundan ötürü de ihtilal hareketleri, tiranlık şeklini alacak yerde yıkılma ile son bulmuştur..


Şimdiiiii....

Kimse, ''Niye bunları yazdın?'' diye sormasın bana.

Bunlar benim sözlerim değil çünkü.

Montesquıeu'nun; ''Kanunların Ruhu Üzerine'' kitabında söyledikleri.

Okurken dikkatimi çekti.

Bana sanki bir şeylerİ çağrıştırdı.

Belki size de bir şeyler ifade edebilir diye düşündüm.

Buraya yazdım.

Saygılar sunarım.

Kasımpaşalı futbolcu ve Suriye meselesi.

KASIMPAŞASPORLU orta saha oyuncusu Hüseyin Kala hakkında, barda tanıştığı Suriyeli sığınmacı T.A.’yı hürriyetinden yoksun bıraktığı, görevli 4 resmi polis memuruna da hakaret ve tehditte bulunduğu iddiası ile işlem yapıldı. Mardin-Kızıltepe kampından kaçtığını söyleyen T.A. ise tercüman aracılığı ile verdiği ifadesinde Hüseyin Kala’dan şikayetçi olmadı. Kasımpaşa ise futbolcunun sözleşmesini feshetti.

Bu haber bu gün bazı gazetelerde yayımlandı.

Herkes olayın futbol ve futbolcu ile ilgili yönüne, zorbalık ve şiddet tarafına kısmen de olsa değinmiş.

Pek üzerinde durulmayan yönü ise Suriye iç savaşı ve Suriye'li sığınmacıların ülkemiz üzerinde yarattığı ve gelecekte de yaratmaya devam edecek olan olumsuz etkiler.

Ben daha önce de bu konulara değinmiştim.

Bazı muhtemel sıkıntılar konusunda uyarılarda bulunmuştur.

Onun için bu konuyu kısaca ele alacağım.

Bir defa şunu bilmek lazım.

Komşunuzun evi yanıyorsa eğer, ateş bir şekilde size de sıçrar.

Dumanı evinizi basar.

Kül gelir.

Yani komşunun evi yanarken oturup seyredemezsin.

Bir an önce yansın diye benzin de dökemezsin.

Yapılması gereken yangını tecrit etmek.

Bir an önce sönmesine yardım etmek.

Eğer bu mümkün değilse kontrollü bir biçimde ve bir an önce yanıp bitmesini sağlamak.

Yoksa önce benzin döküp sonra başkasından yardım görmeyince ve hatta eleştirilince ne yapacağını şaşırmış bir şekilde durup seyretmek olmaz.

Ama her halükarda kendi evini koruman lazım.

Evine yönelen ateşlere su sık mesela.

Evine sıçrayan ateşi kotrol altına al, serbest bırakma.

Yani hımbıl hımbıl oturma.

Birşeyler yap.

Tedbir al.

İmalı konuşmaları bırakıp konuya gelelim.

Bu kız o kamptan nasıl kaçmış?

Daha önce bahsettiğim Ege bölgesinde tarım sektöründe çalışan binlerce Suriyeli nasıl kaçmış?

İçişleri bakanlığı ne iş yapar?

Bu kadar insan pasaportsuz olarak nasıl ülkemizin her yerinde serbestçe dolaşır?

Güvenlik güçleri gerçek sorunlarla ne zaman uğraşacak?

Ya bunların bir kısmı terör örgütlerine mensup kişiler ise!

Yarın, Allah korusun, ülkenin her yerinde bombalar patlatmaya başlarlarsa ne olacak?

Ya muhaberat elemanları da ülkeye girmiş, şimdi intikam planları yapıyorlarsa?

Sağa sola konteynırlar koyup, insanları içine yerleştirerek sığınmacı kampı olmuyor demek ki!

Bunun güvenliği var, emniyeti var, var oğlu var..... Değil mi?

Sadece; elektrik, su ve yemekle de olmuyor bu işler.

İçeriye kimse elini kolunu sallayarak girememeli mesela; sığınmacıların güvenliği için!

Dışarıya da çıkamamalı aynı şekilde...

Bu da ülkemizin güvenliği için.

Bilmiyorsanız bu işleri eğer....

Yıllardır sığınmacı bulunduran ülkeler var dünyada..

Hatta çok sık gittiğiniz Avrupa'da...

Madem ülke ülke geziyorsunuz her zaman.

Zahmet edipte onlara sorun bari.....

''Neler yapıyorsunuz?'' diye.


Bakın bir Kasımpaşalı futbolcunun başını yedi bu iş şimdiden.

Başka Kasımpaşalıların da başını yiyecek bu gidişle.

Benden söylemesi.

Saygılar sunarım.

Günümüzde Osmanlıcılık.

Son zamanlarda Osmanlı çok moda.

Herkes neredeyse Osmanoğulları'nın dölü.

Bir Osmanlı torunu söylemi almış başını gidiyor.

En şaşırdığım şey ise nedir biliyor musunuz? 

Osmanlı sultanlarının haşa bir peygamber miş gibi algılanması. 

Onlara kutsallık atfedilmesi.

Şimdi hükümetimiz ılımlı islamcı (o da ne demekse artık) ya.

Dışişleri bakanımız da yeni Osmanlıcı...

Bunlara bakıp ta; kutsallık işinin bunlardan kaynaklandığını sanmayın sakın.

Lideri kutsal sayma alışkanlığı bize İslam ile geldiği ile de gelmedi.

Türk tarihinin başlangıcından beri durum böyle...

Türk töresine göre tanrıdan kut almayan biri kağan olamaz. 

Bu eski efsanelere ve kağan sıfatlarına kadar yansımıştır. 

Mesela Oğuz Han tanrının elçisidir, yeni bir din getirdiğini söyler, 6 oğlunun olduğu iki karısı hep gök yüzünden mavi bir ışıkla tanrı katından; suya ve ağaca indirilmiştir kendisi için. 

Göktürk'lerin Bilge Kağan'ının sıfatları ise; Tengri'de Kut Bulmuş (Yani; Tanrı tarafından kutsanmış) Ulu Bilge Kağan'dır.

Bizde böyle durum iken; Batıda ise kraliyet; hem soya hem de Hristiyanlığa dayanıyordu. 

Papa da bunların tepesinde ve tanrının hemen altında.

Ama önce Krallar sıkıldı bu düzenden ve papayı başından atıverdi.

Sonra da halk sıkıldı krallardan ve aynı şeyi onlara yaptı.

Bizde ise bu iş halk tarafından değil, yönetici elit tarafından yapılmaya çalışıldı.

3'ncü Selim'le köklü değişim başladı .

Atatürk ile zirveye çıktı.

Ama bir türlü tam olarak tutunamadı.

Halkın bir kesimi hep takip edecek ulu birini aradı.

Ya şıhları, dervişleri takip etti yanlış bir iç güdüyle.

Ya da hepsi de otoriter olan parti liderlerini.

Demek ki batı ile aramızda böyle bir fark var.

Batı kendisinden olanı seviyor.....

Kendisi gibi olanı.....

Biz ise tepemize çıkanı....

Bize yabancı ve uzak olanı....

Aramızdan çıkan birini değil.

Tanrı katından seçilmiş birini.

Şimdi bu durum kimseyi üzmesin..

Çünkü başka bir geleneği de vardır Türklerin...

Başarısız olan lideri de süratle terk ederler.

Başarısız olduğuna göre; Tanrı ondan kut'u almıştır çünkü...

Tanrı kendinde de tutmaz bunu.

Yeni ve yetenekli, özel birine verir.

O yüzden halk hemen kut almış yeni birini arar.

Bu arada birçok kişi çıkar kut bende diye.

Ama tek bir kıstas vardır kut'un kimde olduğuna dair. 

Kim toplumu/devleti başarıya götürürse kut ondadır.

Başbakanımızı da öyle gördü insanlar sanırım. 

Tuttu başına getirdi.

Ama son günlerdeki gelişmelere bakıyorum da....

Şimdi, sanki, başbakanımızdan kut hızla uzaklaşıyor gibi.

Halk ta, daha tam belirgin olmasa da, yakında yeni bir arayış başlayabilir.

İşte bunu gören bazıları çıkmaya başladı, tanrı kut'u bana verdi diye.

Ama konuyu yanlış anlayanlar da var bunların arasında.

Kut'u tanrı veriyor, Okyanus ötesi değil....

Son günlerde olan da budur işte.

 Saygılar sunarım.

Prenses Diana'nın yolundan yürümek.

Lady Diana'yı bilmeyen pek yoktur.

İngiltere kraliyet ailesine gelin gidip Galler Prensi Charles (Prens Charles) ile evlenen, prens saray çalışanlarından birinin karısıyla ilişki kurunca o da önce sarayda bir yüzbaşı ile (küçük oğlunun bu yüzbaşıdan olduğu söyleniyor. Yüzbaşının ve adı geçen oğlunun resimlerini yanyana koyup baktım. Eğer ikiz kardeş değillerse baba oğul olmaları en mantıklı ikinci ihtimal. O kadar benziyorlar yani.), daha sonra da meşhur Mısır'lı zengin Fayed ailesinden Dodi el Fayed ile ilişki yaşamaya başladı.

Bir zamanlar lüks yatıyla Türkiye'ye gelmesi günlerce en önemli olay olan silah taciri Adnan Kaşıkçı'nın kayınçosu, beyaz eşya satışı yapan küçük bir mağazası varken eniştesinin de desteğiyle Londra'nın ünlü mağazası Harrods'u satın almış ve bundan sonra çok zengin olmuş. 3-4 yıl önce İngiliz yetkililerin kendisine baskı yaptığını, bu sebeple mağazayı satmak zorunda kaldığını açıkladı. Körfez emirliklerinden bir şeyhe sanırım 2,5 milyar sterline sattı.

İlişki açığa çıktıktan sonra saray çevresinden ayrıldı. Daha sonra Paris'te şüpheli bir kazada hayatını kaybetti. Prens Charles ise kocası ölen sevgilisiyle, kraliçenin tüm itirazlarına rağmen, evlendi.

Şimdi bu dedikodu mahiyetindeki bilgileri neden aktardığımı merak ediyorsunuzdur.

Londra'da kraliyet ailesinin yaşadığı bölge Buchingham Sarayı ve etrafıdır. 

Charles ve Diana'da evli iken bu bölgede yaşadılar. 

İşte bu sıralarda İngiltere'de hiç görülmeyen bir şey meydana gelmiş. Kuzeyde bir kasabadan, sıradan bir aileye mensup olan Diana, kraliyet ailesine katıldıktan kısa bir süre sonra bu tecrit edilmiş yaşamdan bıkarak dışarıda, Green Park ve Saint James Park'ta yürüyüşler yapmaya başlamış. 

Bu hareketi ise, ilk defa saray çevresinden birinin sıradan halk arasına katılması daha önce hiç görülmediğinden, büyük bir sempati toplamış ve kendisine halkın prensesi denilerek geniş kitlelerin hayranlığını kazanmış.

Bu sempati sebebiyle olsa gerek; prens'i terk edip başkalarıyla beraber olmasına, zengin bir arap ile sevgili olup beraber yaşamasına rağmen öldüğünde saray önünde insanlar günlerce toplanıp onun anısına çiçekler getirmiş. Kraliçe bile bu tepkiden çekinerek saraydan çıkarak onun anısına bir konuşma yapmış.

Londra Belediyesi de, o öldükten sonra, Diana'nın yürüdüğü yere, Saint James Park'ta yere bir plaket takmış.

Şaşırtıcı değil mi?

Kadının çok çalkantılı bir hayatı olmuş.....

Prensi terk etmiş....

Nikahsız, yabancı biriyle yaşamış...

Ama buna rağmen onun anısı yaşatılıyor....

Şimdi bize bakıyorum da; saray kadınları, bu son dizilerle biraz farklı bir resim oluşsa da, devleti yıkmaktan sorumlu, kötü ve lanet tipler olarak sergileniyor hep.

Mesela Hürrem Sultan deyince şeytan gibi bir şey düşünürdük okulda. 

Her padişah; iyi veya kötü anılır.

Bazılarının isimleri boğazdaki köprülere bile verilir.

Ama aynı şekilde dirayetli kadın sultanların isimleri verilmez hiç bir yere.

İmparatorluğu bunlar yıktı denilir bir de utanmadan....

Neyse...

Uzatmayalım...

Londra'ya giderseniz eğer...

Sarayın karşısındaki parkta sincaplar ve çeşitli kuşlar arasında da yürürseniz.

Ve  yürüyüş yolunda karşınıza, yere monte edilmiş bu plaket çıkarsa. 

Şaşırmayın.

Hikayesi budur.

Saygılar sunarım.