Büyük İskender'i babası Filip hiç sevmezmiş.
Hatta bir ara onu sürgüne bile göndermiş.
Sürgün dönüşü bir toplantıda krala gönderilen hediyeler takdim ediliyormuş.
Uzak bir ülkenin kralı olağan üstü güzel görünümlü bir at göndermiş.
Kralın nezaket gereği ata binmesi gerekiyormuş.
Ancak, atı getirdiklerinde hiç rahat durmadığını, sürekli kişneyip sıçradığını görünce ata binmekten korkmuş.
Hem nezaket kuralına uymak hem de t ürkerse İskender'den kurtulmak isteyen Filip oğluna:
"Atı sana veriyorum." demiş.
Bu durumda ata İskender'in binmesi gerekiyormuş.
İskender sakin bir şekilde ata yaklaşmış.
Yularından çekip atı ters tarafa döndürmüş.
At tamamen sakinleşmiş.
Sonra da üzerine binip biraz dolaşmış.
Tabii herkes buna çok şaşırmış.
Toplantı dağıldıktan sonra arkadaşları İskender'e sormuşlar:
"Bu deli atı nasıl sakinleştirebildin?"
İskender cevap vermiş:
"At gölgesinden korkuyordu. Bu sebeple debelenip duruyordu. Ben sadece yüzünü güneşe doğru çevirdim. Gölge kaybolunca at sakinleşti."
Hayat da böyledir.
Gölgenize takılıp kalmayın.
Hele de gölgenizden hiç korkmayın.
Çevirin başınızı güneşe doğru.
Yapamayacağınız hiçbir şey olmadığını göreceksiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder