1506 yılında Frankfurt'ta bir tüccar 800 lonca kaybeder.
Yoldan geçen bir marangoz da tesadüfen bu tüccarın çantasını bulur.
Son derece dindar olan marangoz cüzdanı bulduğunu kimseye söylemez.
Bu kadar çok para kaybının fark edilmemesinin mümkün olmadığını değerlendirir ve sahibinin bu parayı arayacağını düşünür.
O zamanlar, 40 lonca ile iyi bir at satın alınabildiğinden 800 lonca yaklaşık 20 at bedeli kadardır.
Bir gün marangoz kiliseye gider.
Rahip vaazdan sonra cemaate, "Bir tüccarın 800 lonca kaybettiğini ve bulanın 100 lonca ile ödüllendirileceğini" söyler.
Bunun üzerine marangoz parayı getirir ve Rahibe teslim eder.
Tüccar gelir ve parayı alır.
Ancak Marangoz'a, vadetmiş olduğu 100 loncayı ödemeyi reddeder.
Marangoz'a 5 lonca uzatır.
Marangoz tüccara "sözünü tutmasını" söyler.
Açgözlü tüccar, vaat edilen 100 loncayı vermemek için "cüzdanında 800 değil 900 lonca olduğunu ve Marangoz'un çantadan para aldığını iddia eder."
Rahip, hiddetle ayağa kalkar.
"Marangozu tanıdığını, onun dürüst bir adam olduğunu ve asla böyle bir şey yapmayacağını" söyler.
Tartışma kızışır.
Rahip, Tüccar ve Marangoz'u alıp Frankfurt mahkemesine götürür.
Hakim Tüccar'a, "İncil'e elini koyarak 900 lonca kaybettiğine dair yemin etmesini" söyler.
Tüccar, tereddüt etmeden elini İncil'e koyar ve yemin eder.
Yargıç, Marangoz'a döner ve "800 lonca bulduğuna yemin etmesini" söyler.
Marangoz da elini İncil'e bastırarak yemin eder.
Herkes merakla hakimin kararını beklemektedir.
Hakim her şeyin gün gibi açık olduğunu belirterek şunları söyler:
“Marangoz 800 lonca buldu ve tüccar 900 lonca kaybetti.
Yani marangozun bulduğu kese tüccarın değil.
Dolayısıyla marangozun bulduğu para, sahibi çıkmadığına göre Marangozun kendisine aittir.
Tüccar ise kaybettiği 900 loncasını aramaya devam edebilir.”
Bu karar ile: fakir bir marangozun haklarını reddeden cimri bir tüccar adil bir yargıç tarafından cezalandırılmış ve bu olay Frankfurt tarihine geçmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder