Geçenlerde televizyon seyrediyorum.
Küçük bir Anadolu şehrinde doğup büyüyen bir delikanlının bilek güreşinde dünya çapında birçok madalya aldığını duydum.
Ama ilgimi çeken şey, bu gencin spor tarama testinde daha küçük yaşta tespit edilip hocaları tarafından bu spora yönlendirilmesi oldu.
Demek ki arayınca ve ararken bulunca bunu da değerlendirince oluyormuş.
Ben ilkokuldan doktora eğitimine kadar bütün eğitim seviyelerinde okudum.
Hiçbir okulda bize spor tarama testi filan yapan olmadı.
Belki de benim yaş grubumda binlerce futbolcu, güreşçi, tenisçi vb. olabilecek kapasiteye sahip insan vardı.
Ama hiçbiri böyle bir kapasiteleri olduğunu bilmeden büyüyüp yaşlandı.
Halbuki gördüğüm bazı ülkelerde durum böyle değil.
Bu yüzden o ülkelerde sporda büyük başarılar elde ediliyor.
Örneğin İngiltere...
İki yıl Londra'da yaşadım.
Oğlum ilkokula gidiyordu.
Tüm öğrencilere detayına vakıf olmadığım şekilde bir spor dalı seçiliyordu.
Haftanın 2 veya üç günü öğleden sonra öğrenciler bu spor dallarında çalışıyorlardı.
Yani öğrenciler, daha çekirdekten sporcu yetişiyorlardı.
Sadece spor da değil, sanat alanında da böyle bir şey vardı sanırım.
Çünkü benim oğlum haftada bir gün spordan sonra piyano dersi görüyordu.
Almaya ben gittiğimden biliyorum.
Yıl sonunda da öğrenciler bir salonda konser verdiler.
Oğlum bir de şiir yarışması gibi bir şeye katıldı.
Tüm İngiltere'den katılan öğrencilerin gönderdiği şiirlerden yayınlanmaya değer görülenler bir kitapta toplandı ve basıldı.
Oğlumun da bir şiiri vardı o kitapta.
Görüldüğü gibi İngiltere'nin sporda, sanatta ve özellikle müzikte bu kadar başarılı olması bir tesadüf değil.
Çünkü adamlar hiçbir şeyi tesadüfe bırakmıyorlar.
Neden biz de aynı şeyi yapmayalım?!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder