Hayat giderek daha da zorlaşıyor.

 Yeni nesiller için, gün geçtikçe her şey daha da zorlaşıyor. 

Bizim hayatımız da babalarımızın ve annelerimizin hayatından zordu. 

Ama bu gün, nesiller arasındaki zorluklar büyük bir hızla artıyor.

Dolayısıyla, bizim çocuklarımızın hayatı bize göre bizim bir önceki nesle göre olduğundan çok daha zor hale geliyor.

Mesela öğrencilik hayatı.

Ben kazandığım okulların sınavlarına çalışmak için tek bir test kitabı çözmedim.

Özel hocadan ders de almadım.

Dershane denilen kurumlar zaten yoktu.

Var idiyse de köyde yaşadığımdan benim haberim olmadı.

Aynı çalışma temposuyla bu gün sınava girseydim, muhtemelen kazandığım hiçbir okulu kazanamazdım .

Şimdi kendi çocuklarıma bakıp üzülüyorum.

Sınırsız bir yarış içine girmiş durumdalar.

Üniversite, hele de iyi bir üniversite kazanmak çok zor. 

Çünkü herkes üniversiteye girmeye çalışıyor.

Ve doğal olarak gece gündüz deli gibi çalışıyorlar.

Çocukluklarını bilmeden büyüyorlar bu yüzden.

İyi bir okul kazanırlarsa muhtemelen gençlikleri de bir hengame içinde ve ne olduğunu anlamadan geçecek.

Çünkü zor kazanılan okulu okumak da bir o kadar zor.

Öğrenci olarak yaşayacakları ekonomik sıkıntıları ise söylemeye bile gerek yok.

Bir gün bakacaklar ki orta yaşa gelmişler.

Hayatı kaçırdıklarını hissedip mutsuz olacaklar.

Ama kendi çocukları olduğundan bu sefer de onların eğitimiyle uğraşacaklar.

Nereden baksan bir kısır döngü.

Muhtemelen, hayat onların çocukları için daha da zor olacak.