Türkler neden hep ağırlıklı olarak süvarilerden oluşan ordular kurmuşlardır?

 

Savaş, yaşayan ve bu sebeple sürekli olarak gelişen bir kavramdır. 

Çünkü savaş ordular tarafından yapılır ve ordular canlı organizmalar gibidir. 

Dolayısıyla ordular değiştikçe savaşlar da değişip gelişirler.

Orduların canlı organizmalar gibi olmasının sebebi, orduyu oluşturan ana unsurun insanlar, yani askerler olmasından kaynaklanmaktadır. 

İnsanlar ise kendine has toplum yapısı, kültür ve sosyolojiye sahip topluluklar halinde yaşarlar. 

Bu durum, orduların sadece nasıl savaştıklarını değil savaş kavramına nasıl baktıkları üzerinde de etkili olur.

İnsan kültürü üzerine en fazla etki eden unsurların başında din gösterilir. 

Ancak din ve inanç sistemleri bile temel bir unsura göre şekillenir. 

Bu unsur, coğrafyadır. 

Dolayısıyla coğrafya dini, kültürü, orduları ve bu orduların savaş şeklini de belirler.

Bu sebeple, tarımla geçinen toplumlarda daha çok zırh koruması ve intikamcılık faaliyetlerine dayanan bir savaş anlayışı hâkim olur. 

Bu anlayış gereğince orduları ağırlıklı olarak piyadelerden oluşur. 

Türkler ve diğer Turan toplulukları gibi göçebe/yarı göçebe bir hayat tarzı benimseyen ve adeta sınırsız düzlüklerde yaşayan toplumlarda ise manevra üstünlüğü ve hareket kabiliyetine dayanan bir savaş anlayışı hakim olur.

Bu anlayış gereğince, istihkam ve zırh teknolojilerinden ziyade coğrafyanın genişliğini kullanan süvari orduları ortaya çıkar.

Türklerin daima süvari ağırlıklı ordular kurmalarının temel sebebi budur.